An Essay about Afterlife in Latin
Posted: Mon Dec 28, 2020 4:06 pm
Today, I've written another essay about atheism in Latin, this time about afterlife. I've posted it on Textkit and Reddit. Here it goes:
Thus far, I've received two slightly-interesting responses, both on Reddit. One response argued that free will cannot be explained in terms of natural sciences and thus has to be supernatural, and that therefore it is reasonable to believe in souls. I responded, basically, that mainstream physics does not believe the universe is deterministic and that an omniscient God is more of a problem to free will than non-existence of a soul. The other response I got was that, for there to be justice in the world, a heaven has to exist, if not hell as well. I responded that I think this is wishful thinking.Quid homines in hac agora censent, num vita post mortem existat? Creditisne in paradisum, quo boni homines eunt cum morientur, et in flammam aeternam (Tartarus), ubi mali homines eunt cum morientur, vel in reincarnationem, et cetera? Ego censeo vitam post mortem non realem esse.
Multi homines huius temporis dicunt physica quantorum arguere pro vita post mortem. Sed ego censeo physica quantorum arguere contra vitam post mortem. Si non contra omnes formas vitae post mortem, tunc contra formam vitae post mortem in quam plurimi homines credunt. Plurimi homines imaginantur animas, et ut ea animas quodam modo possint videre, sed eae animae non possint videri ab aliquibus machinis. Sed physica quantorum docet nobis quod passivi observatores non dantur. Particulae electricitatis agunt ut undae cum non spectantur, sed eae agunt ut particulae cum spectantur. Si animae existunt quae possunt videre, eae animae possint videri ab aliquibus machinis. Ergo, forma vitae post mortem, in quam plurimi homines credunt, ea contradicit firmissimae scientiae, quae est physica quantorum.
Et ego censeo omnia forma vitae post mortem contradicunt scientiae de cerebro. Rogeris: Quid aliquod ens debet habere, ut illud ens tu ipse sit? Illud ens debet habere tuas memorias et tuas ideas, annon? Sed scimus eas res partes cerebri esse. Ergo, quomodo potest tua anima, pars tui quae supersit cum tu morieris, esse idem quod tu es? Si pars cerebri nocita est, homo non potest homines, quos scit, cognoscere. Non necessarium dictu, ea pars cerebri, quae homines cognoscit, finit operari tempore quo homo moritur. Quid bonum animae in paradiso esse sit, si ea anima non potest suos mortuos amicos cognoscere?
Et si homines habent animam qui tempus potest sentire, quomodo id est ut, cum homo evigilat ex coma ("somnium" in quo cerebrum agit nihil), is nescit quantum tempum ibat? Sane, aliqui homines qui in sine conscientia erant, dicunt se videre aliquid (lucem, cryptam, cuniculum...). Sed plurimi homines qui sine conscientia erant, memorantur nullas res ex eo tempore. Quomodo id possibile est, si homines habeant animas? Si homines habeant animas, homines qui sine conscientia sunt, sentiant longas (quia tempus ibat) silentes tenebras (quia partes cerebri, quae vident et audiunt, non operantur), annon?
Ego etiam censeo vitam post mortem contradicere theoriam evolutionis. Hodie nos scimus nostras mentes in gente esse cum mentes animalium. Ergo, ubi linea (limes) esset? Quae animalia habent animam, et quae animalia non habent animam? Spongiae animalia sunt quae non habent nervos. Ergo, habentne spongiae animas? Aliquae animalia, cindaria, exampli gratia, non habent cerebrum, sed habent nervos. An cindariae ergo habent animas? Et aliquae animalia plus intellegentia sunt ab aliquibus hominibus. Aliquae simiae plus intellegentes sunt ab aliquibus hominibus, qui cum debili cerebro nati sunt. An simiae ergo habent animas?
Multi homines censent iustitiam esse, quod vita post mortem (paradisum et flamma aeterna) existat. Sed omnia mala quae in hoc mundo possumus agere finita (non infinita) sunt, et poena flammae aeternae (Tartarus) infinita est. Ergo, poena flammae aeternae numquam potest iustitia esse. Reincarnatio etiam iustitia non est. Quomodo potest iustitia esse, aliquem punire si is non scit cur is punitur?
Multi homines dicunt se timere non existendi post mortem, quia non existere aliquid horribile sit. Sed omnes eramus mortui infinito tempore antequam nati sumus, et non patiebamur eius causa. Mors abstrahit omnia placita ex nostris vitis, sed ea etiam abstrahit omnes dolores ex nostris vitis. Cum mortui erimus, non sentiemus quo tempus ibit. Non videbimus aeternas tenebras. Mortuo homini tempus finit, tempus non ibit ei. Sicut Epicurus dixit: Cum ego sum, mors non est, et cum mors erit, ego non ero.